Moe maar voldaan. Zo voel ik mij vandaag na onze tweede 'Naai'en-to-five'. Er werd gezucht, gevloekt, geblazen, maar vooral veel gelachen en getetterd! Het was weer geZELEgheid troef! Na een stevig ontbijt gingen we meteen aan de slag. Sommigen hadden zelfs de neiging om het ontbijt over te slaan, maar daar heb ik een stokje tussen gestoken.
Charlotte ging de uitdaging aan om een regenjasje in Softshell te maken. Ze heeft er uren aan gezeten - tot haar grote ergernis - maar het resultaat mag gezien worden! Het is een prachtig jasje geworden dat zo in de etalage van een boetiek zou kunnen prijken.
Ze vond daarna zelfs nog de tijd om een pyjama te maken!
Tussendoor genoten we van een tasje soep en spaghetti. Het was uiteindelijk zelfs zo'n mooi weer geworden dat we onze tweede portie buiten zijn gaan opeten. Een heerlijk weertje voor een heerlijke dag.
Ons Mima liet de tweede portie aan zich voorbij gaan. Ze ging meteen weer aan de slag want ze was vastbesloten om haar kleedje af te werken en dat is haar gelukt ook! Dat mag ook best gezien worden. Vooral de grote V-hals ziet er piekfijn uit. Zij was ook content.
Net als Nicole die ook één project op haar verlanglijstje had staan: een kleedje voor haar. En ook dat werd met succes afgewerkt.
Hannelore had dan weer minder geluk. Haar vest - waar ze flink wat tijd had ingestoken - bleek veel te groot te zijn. Dat is niet leuk. Zonde van de tijd, van de stof, kortom: balen! Gelukkig vond ze troost in de tiramisu die bij iedereen vlotjes naar binnen ging. Daarna vond ze gelukkig nog de tijd en moed om een sweater te maken zodat ze toch ook nog met een goed gevoel kon vertrekken.
Dorothy heeft zoals gewoonlijk de meeste stuks afgeleverd. Zij kan haar kasten vullen met Julia-sweaters, kindersweaters een gilet en een kleedje. Zo'n tempo! Om jaloers op te zijn!
Lisa heeft twee mooie kleedjes en een kaptrui gemaakt voor haar dochtertje. Meisje blij - mama blij.
En ook Isabelle heeft vooral voor haar kleine meid gezorgd. Zij wordt verrast met een kleedje, een mooi patchwork-dekentje en een sweater die bijna af is.
En ik tenslotte heb vrij veel tijd gestoken in een kleedje van Dora. De bijhorende legging was dan weer heel vlug klaar. Daarna maakte ik een heel eenvoudig proeftruitje in fleece dat jammer genoeg veel te klein is. Nog even aan de kant laten liggen. Volgend jaar past het misschien voor Joke!
Op de valreep rolde er ook nog een culot voor mezelf vanonder mijn machine want hoe dichter we bij het einduur kwamen, hoe luider en sneller onze machines begonnen te ratelen. Het begon écht op een marathon te lijken!
Hier nog enkele foto's waarop onze werken te bewonderen zijn. Het was een productief en vooral geZELEg dagje naaien. De afwezigen hadden (alweer) ongelijk!
Groetjes!
Kristel
Ik wou een eigen kleedje ontwerpen op basis van de kaptrui - met kraag ipv kap - uit Stof voor durf-het-zelvers. Maar ik denk dat ik mij in de toekomst toch beter bij een bestaand patroon hou. De taille ligt namelijk onder de heupen! Daar is dus nog wat verstelwerk aan. Maar het komt goed! Het mocht alvast mee op de foto (bij gebrek aan beter).
