Hoewel er niet zoveel inschrijvingen waren voor gisterenavond en er last minute nog iemand afbelde, werd het toch nog een geslaagde avond.  We begonnen heel rustig en zelfs zo stil dat ik de radio ben gaan opzetten.  Tot Carmen wat later toekwam.  Met haar kwam de ambiance :-).  Elien kwam ons -ietwat later- ook vergezellen, zodat we toch nog met z'n zessen waren.
Hannelore was ook van de partij.  Ze heeft terug een leuk baby-jurkje gemaakt.  Dit was de eerste keer zonder haar schoonzus Dorothy, maar dat heeft ze goed doorstaan ;-).
Caroline heeft haar grenzen verlegd met een turnzak met ronde bodem.  Er kwam wel wat wiskunde aan te pas, maar het is gelukt.  Al was hij niet helemaal klaar en staat hij dus niet op de prijzentafel.  Charlotte is al into Halloween en maakte een leuke dubbelzijdige vleermuiscape in zwarte en rode fleece.  Ann is gestart met een winterjurk en Carmen heeft een vlaggenlijn en een kaptruitje gemaakt.  De kaptrui was niet af op woensdagavond, maar gelukkig kwam ze donderdagmorgen terug, zodat ze het verder kon afwerken.  Elien kwam dus een beetje later, maar had nog een paar stukken af te werken.  Zo heeft ze twee T-shirts afgewerkt (een moeder-dochter setje) en het hemd voor haar man.

Donderdagmorgen was Nicole ook van de partij.  Zij maakte twee herfstige overgooiertjes van de Droomfabriek voor twee kleindochtertjes.  Martine heeft een kleedje afgewerkt en is begonnen aan een Elisanna-tasje.
Ik heb woensdagavond een Cocoonvest gemaakt en van de overschot van de stof (ik had dus duidelijk veel te veel gekocht) heb ik donderdag nog een sweater gemaakt.
Nu is het weer uitkijken naar volgende maand, waar we naast de 2 vaste naaimomenten ook nog eens een 'Naai'n-to-five' inlassen.
Begin maar vast stoffen en patroontjes uit te zoeken!

Het was geZELEgheid troef gisteren bij de viering van ons tweejarig bestaan!  Er werd veel gelachen, een beetje gegeten en gedronken en … weinig genaaid!  Maar dat moet ook eens kunnen.  De dames van ’s morgens hadden al voor een verrassing gezorgd voor onze tweede verjaardag.  Een tractatie van mijnentwege kon dus niet achterwege blijven. 

We waren nochtans goed gestart.  Martine heeft een jurk voor zichzelf afgewerkt en heeft nog een meisjesrokje gemaakt.  Nicole heeft de voorbereidingen getroffen voor een jurkje voor haar kleindochter.  Er werd uiteraard ook eens tussen de stofjes gesnuffeld die tweedehands werden aangeboden.  Carmen was ook van de partij. Zij gaat haar grenzen verleggen met de Jesse-tuniek van Be Inspired.  Het resultaat daarvan zien we weldra op whatsapp. Mijn zus heeft wat gesukkeld met de voering voor haar broek.  Gelukkig kon ze ’s avonds nog eens terugkomen.  Zo is ze toch nog klaar geraakt om mee op vakantie te nemen.
Tussendoor heb ik een samenvatting van de enquête overlopen, net zoals ’s avonds tijdens de receptie, en wat mijn conclusies zijn naar volgend jaar toe.  Wie er niet bij was en toch nieuwsgierig is, kan mij er altijd naar vragen.  Tegen eind dit jaar krijgen jullie natuurlijk ook nog een mailtje om alles te bevestigen.

’s Avonds volgde de rest van de jullie verrassing en dus ook van de tractatie.  De trend van ’s morgens werd voortgezet, lachen, eten en drinken en van het receptie-hoekje ging men naar het koop-hoekje.  De naaitafel had deze keer weinig succes. 

Dorothy en Elien hebben toch nog een T-shirt gemaakt voor hun zoontjes.  Dorothy was jammer genoeg al weg toen ik de foto nam van onze ‘prijzentafel’ die er deze keer maar magertjes bij lag.  Ik heb zelf een kaptrui gemaakt uit Stof voor doe het zelvers, maar eigenlijk heb ik ze vooral in de namiddag gemaakt.  Ik moest ze enkel nog afwerken aan de mouwen en de boord.  Ik ben ook met de joggingbroek begonnen, maar die kreeg ik niet helemaal klaar.  Katrien is gestart met een baby-jasje en Sofie met een kaptrui.  Caroline heeft geZELEg wat gekeuveld met Dorothy.  Die heeft haar wat kneepjes van het tricot-naaien bijgebracht.  En rond 21u kwam Charlotte nog aansluiten na de oudervergadering.  Ook vooral om de geZELEgheid te komen opsnuiven.  Lisa moest wat vroeger vertrekken, waardoor het eigenlijk de moeite niet meer was om nog te starten.
Ann heeft zich geamuseerd met de stofjes en heeft zich laten opmeten om de juiste maat te bepalen voor het jurkje dat ze gaat maken.

Het was niet zo’n typische naai-dag zoals we gewend zijn, maar het was minstens even geZELEg, en dat is wat telt! 

En aan jullie allemaal een welgemeende merci voor de fijne attenties!  Dat is uiteraard niet nodig en is zeker niet de bedoeling van ons jaarlijks verjaardagsfeestje, maar het doet wel deugd om te zien dat jullie het initiatief van de geZELEge naaisters zo appreciëren.  Het geeft me weer tonnen energie om er nog een jaartje (en hopelijk nog veel langer) tegenaan te gaan.