Vandaag was het weer zover.  Om 9u uur tekenden 9 naaisters present voor onze vierde naai'en-to-five.  Na een stevig ontbijt vlogen we er meteen in. 't Is te zeggen: de meesten toch!  Hannelore was haar 'pedalen' vergeten en zij woont nu niet bepaald naast de deur om er vlug even om te rijden.  Gelukkig kon Katrien ons uit de nood helpen.  Omdat zij zelf niet kon deelnemen, kon zij haar overlock wel een dagje missen.  Oef!  Zo kon Hannelore toch 2 truitjes en een broekje afwerken. 
Sofie had ook veel plannen, maar daar moest ze er wel een paar van laten varen toen ze begon te sukkelen met haar overlock.  Na wat gefoeter en een poging om het zelf te herstellen, zat er niets anders op dan een hulplijn in te schakelen. Willy van Huis Nicole wist het euvel vrij snel te verhelpen, zodat Sofie haar dag toch nog kon afsluiten met 2 mooie ensemblekes voor haar dochtertje.  Dank u Willy!!

Dorothy heeft 2 truitjes gemaakt en een legendarische omkeerbare vest voor haar zoontjes.  Die vest zal ze niet te gauw vergeten.  Er was behoorlijk wat assistentie nodig om ze in mekaar te krijgen.  Maar het resultaat mag dan ook gezien worden! 
Lisa had maar één doel: een mooie winterjas maken voor haar dochter.  Hij is niet helemaal af geraakt, maar dat hij mooi zal worden da's wel al duidelijk! En ook voor Mima was het afwerken van har jurk het enige echte plan. Da's dan ook gelukt.  Ze had nog ruim tijd over en is dan maar vast begonnen met het knippen van een volgend projectje. 
Elien heeft een jurkje, twee truien en een dekentje gemaakt.  Die was in vorm! 
Carmen heeft eerst een trui afgewerkt en maakte dan een jurkje voor Flore.  Ze sloot af met een leuk babygeschenkje:  een truitje, broekje én muts met een lieve bambi-print.  Jammer dat de 'liggende' stukken op de foto zo weinig tot hun recht komen.  Daar moeten we volgende keer een betere oplossing voor zoeken.  Charlotte kwam opzetten met duivelse plannen.  Zij maakte duivelsoren en bijhorende -staart voor de Halloweentocht waar ze 's avonds naartoe gingen.  Eens die klaar waren kon ze zich volledig concentreren op het jeansjurkje voor Noor.  Hoewel mama niet 100% tevreden was over haar creatie, was dochterlief supercontent! 
Tegen de middag kwam Caroline ons groepje vervoegen en waren we dus met 10.  Het was dan ook tijd om aan de spaghetti te beginnen.  De weergoden waren ons goed gezind zodat we met z'n allen buiten konden eten.  Elien en Dorothy gaven al gauw aan dat het tijd was om weer achter de machines plaats te nemen.  We waren immers samen om te naaien!  Het eten is maar bijzaak. 
Op een halve dag maakte Caroline toch nog een slaapshort voor haar zoon en een turnzak.  Niet slecht!  Een echte pauze voor de tiramissu kon er niet meer af.  Maar die werd wel door iedereen tussendoor verorberd.
Moe maar voldaan sloot ik de dag af met een truitje voor Joke, een T-shirt en kleed voor mezelf en 9 andere gelukkige dames die er een heerlijk dagje me-time hadden opzitten.  Daar doen we het voor!  Bedankt allemaal voor jullie enthousiasme en tot naais!