Ter gelegenheid van onze onderlinge tweedehands stoffenverkoop, werd onze keuken omgetoverd tot een pop-up stoffenwinkeltje.  Het aanbod was nog nooit zo groot!

Nadat we alles eens goed bekeken en goedbevonden hadden, gingen we toch aan de slag.  Ann werkte haar kleedje helemaal af deze keer en Mima werkte zowel woensdagavond als donderdagmorgen verder aan haar broek.  Annelies is aan een kleedje begonnen: een hele uitdaging!  Dorothy maakte één truitje helemaal af, en een tweede zo goed als, en Charlotte maakte euh … 'een handdoek om op je hoofd te draaien'.  Ze werkte ook nog wat verder aan de eindejaarscadeautjes ter nagedachtenis van haar overleden schoonvader, in de vorm van sleutelhanger en portemonneetjes gemaakt uit stropdassen.

Katrien maakte woensdagavond een truitje voor Rune en waagde zich donderdagmorgen aan een superhandig opbergtasje voor haar naaigerief, naar het voorbeeld van Els en Charlotte.  En ik maakte een mini-versie.  Een opstaand pennezakje of tandenborstelzakje of naaizakje, zoals u wil.  Op het moment van de foto was het nog niet helemaal klaar, maar ik vond wel dat het een plaatsje op onze blog verdiende.  Ik ga mij de komende weken toeleggen op cadeautjes voor ons kerstkraampje en daar mag dit handige tasje zeker niet ontbreken. 

 Donderdagmorgen probeerde ik nog een - voor mij - nieuw modelletje van een toiletzak uit, maar die was niet helemaal zoals ik het me had voorgesteld.

Donderdagmorgen waren Martine en Nicole ook terug aanwezig.  Bij Nicole blijft de kaptrui voor frustratie zorgen, toen bleek dat de rek van de stof niet in de breedte, maar in de lengte zat.  Hierdoor was de trui niet aangenaam om dragen.  Tot overmaat van ramp had ze de trui ook nog eens verkeerd onder haar overlock geschoven, waardoor er een stuk werd weggeknipt daar waar het helemaal niet de bedoeling was...  Soit, ze had nog stof over en is dus donderdag aan een nieuw exemplaar begonnen.  Martine is begonnen aan de kimono-jurk uit 'One meter'.  Een ietwat eigenaardig modelletje om te naaien, maar toch zó comfortabel om te dragen!  En Linda was er ook terug bij.  Zij wou een bestaand truitje namaken zonder het stuk te maken.  Het was dus een beetje zoeken en proberen om er een patroontje van te kunnen maken, maar het is goed gelukt.  Althans, dat hopen we, want het moet volgende keer nog in mekaar genaaid worden.

Sofie kwam deze keer niet mee naaien, maar heeft ons zowel 's morgens als 's avonds met een bezoekje verrast.